Mi último descubrimiento musical es un poco trasnochado, pero me está entusiasmando como a un adolescente. Se trata de la banda sonora de "El Fantasma de la Opera" en su versión de Andrew Lloyd Webber, me refiero a la versión de Broadway, no he tenido acceso a la versión en castellano. No tengo ni idea de quienes son los intérpretes (ella me recuerda a Sarah Brithgman, pero no estoy nada seguro), y mi inglés no da para entender lhistoria, pero aún así me encanta, realmente me chifla, me voy al curre con ese musical a todo trapo en el coche y lo disfruto a conciencia, lo que hacía tiempo que no me sucedía. La propia música tiene mucha fuerza y los cantantes son, o a un inculto como yo me lo parece, muy buenos.
A ver si un día de estos consigo My Fair Lady (ya he buscado Cats y Jesucristo Superstar).
Es una pena que a provincias no lleguen musicales ni apenas teatro (aunque se de una compañía en Galicia que interpreta "Usted puede ser un asesino" que dicen que es buenísima). El precio a pagar a cambio de una cierta paz y sosiego en la vida diaria.
Y si, Santiago tiene vidilla en cuanto a ciclos de música clásica y ópera, pero yo quiero teatro y musicales, que uno tiene sus preferencias.
00:45 del 2003-02-19 #
8 Comentarios
3
|
De: Martin Pawley |
Fecha: 2003-02-19 09:27 |
|
THE PHANTOM OF THE OPERA??? LLOYD-WEBBER??? En fin, soe pasar, ao principio. A min tamén me gustaba, cando era adolescente. Logo engancheime a "Cats", obra que agora mesmo me resulta bastante detestable, case tanto coma o mítico "Hair". "My fair lady" é outra cousa, claro. Ou "West side story". Ou "A Chorus line"
Alégrame, en todo caso, descubrir que non son o único por estas petroleadas terras que gusta do teatro musical. Eu sinto devoción por Stephen Sondheim, un dos maiores xenios da arte contemporánea. "Into the woods", "Sunday in the park with George", "Follies", "Company", "Sweeney Todd", "A little night music"... Obras mestras, sen discusión.
Hai uns anos estreouse un "Ragtime" moi interesante, obra de Stephen Flaherty e Lynn Ahrens. E sospeito que a vostede lle gustaría "Titanic", musical de Maury Yeston sobre o famoso barco.
Todos esos son discos que un servidor posúe, por se ten interese. E, por certo, un servidor (pirateador confeso) sinte moi escaso aprecio pola SGAE...
|
6
|
De: Martin Pawley |
Fecha: 2003-02-20 09:01 |
|
Vou precisar algo: o meu coñecemento é máis "musical" ca "teatral". Nunca tiven ocasión de ver unha obra ao vivo, e a miña afición vén derivada pola miña profunda cinefilia. Un empeza comprando "West Side Story" e logo, todo é poñerse: de Bernstein pasas a Sondheim e logo vas picoteando entre o (pouquísimo) que se pode atopar en tendas. Non teño moito, pero si teño "algo". Eu vin unha montaxe londinense de "Cats" en vídeo e confeso que prefiro limitarme só a escoitala. Ten cousas estupendas, coma o "Mr Mistoffelees" ou a miña favorita, o "Old Deuteronomy". "Hair" téñoa en CD, e non me entusiasma. O mellor de "Hair", por unha vez e sen que sirva de precedente, é o máis coñecido.
Respecto das cervexas (en plural, por suposto), un servidor ten por costume non rexeitar ningunha invitación sensata, así que cando queira. Esta fin de semana non, que estarei ladrando en Madrid contra a banda dos hilillos (xa sabe, 23-F, Nunca Máis en Madrid); pero en calquera outra circunstancia, acepto as súas propostas. Por certo, ¿Por que sospeita que vivo na Coruña?
|